In memoriam: Jan Bresser

Jan Bresser werd op 19 augustus 1996 lid van onze vereniging. Een aantal (ex-)leden (Harry en Mirjam Meijnaert, Lotty Hondeman en Ineke van Dorth) kenden Jan al van voor zijn lidmaatschap bij onze vereniging.

Jan nam elk jaar deel aan de competitie. Dan weer in de derde dan weer in de vierde klasse van het district, maar altijd met 100% inzet en plezier in het spelletje. Ik vond het altijd een genoegen Jan in het enkelspel te zien spelen. Hoe vaak zag ik hem niet tegen veel jongere tegenstanders een lange en zware wedstrijd spelen en dan, als het op een derde game aankwam, nog winnen ook!

Zelf heb ik ook wel een tegen Jan gespeeld en het was elke keer weer opvallend hoe taai en geslepen hij op het veld was. Hij hield ook van badminton en was, ondanks het feit dat hij in Limmen woonde, vrijwel altijd te vinden voor een training, competitiewedstrijd of toernooitje. Hij begreep het spelletje heel goed en was altijd bereid deze kennis op anderen over te dragen.

Na één van mijn oproepen aan de leden en dus ook aan de competitieleden om te helpen bij het assisteren en begeleiden van de trainingen voor de jeugd, diende Jan zich spontaan aan om te helpen. Elke dinsdagmiddag stond hij met mij op de baan om de jeugd de beginselen van het badminton bij te brengen. Ook bij jeugdactiviteiten was Jan te porren voor een actieve rol, zoals bij het organiseren van de Sinterklaas-middag of als ‘vos’ bij de Vossejacht. Ook op de Open Avonden was Jan altijd beschikbaar om potentiële leden op te vangen en te woord te staan.

Omdat ik destijds de functie van bestuurslid Jeugd waarnam, vroeg ik Jan eens of hij niet de mogelijkheid zag om deze taak op zich te nemen. Jan bedankte beleefd, maar bood wel aan de taak van secretaris ad interim op zich te nemen.

En zo belandde Jan in 2003 ad interim en in 2004 als secretaris in het bestuur van onze vereniging. Het was destijds een hectische periode in het bestuur met veel verschillende belangen en gezichtspunten en het was goed om Jan daarin als stabiele factor te hebben. En dat was ook zijn kracht: Jan bleef rustig.

Jan was een alleskunner en altijd met 110 dingen tegelijk bezig maar als het nodig was, kwam hij altijd nog even langs de Sporthal om iemand te spreken, iets af te geven of iets op te halen. Sterk waren zijn communicatieve vaardigheden: met open vizier vertelde hij rustig en goed onderbouwd wat hij vond of wat hem bezig hield, soms met een verhaal en een anekdote maar altijd met respect en eerlijkheid naar zijn gesprekspartner.

Toen begin 2005 een aantal bestuursleden om verschillende redenen hun functie binnen de vereniging neerlegden, bleven Jan, Corrie van Kampen en ondergetekende na de Algemene Ledenvergadering van maart 2005 over als demissioniair bestuur. Jan had inmiddels van de ledenvergadering de opdracht gekregen een nieuw bestuur te vormen. Geen gemakkelijke opgave en in eerste instantie leek Jan daarin niet helemaal geslaagd. Echter Jan bleek bij een aantal mensen wel de juiste snaar te hebben geraakt: een aantal leden die Jan in die periode heeft gesproken, heeft in maart van dit jaar toch de beslissing genomen een bestuursfunctie te aanvaarden!

In het najaar van 2005 hadden we zoals gebruikelijk een bestuursvergadering. Onverstoorbaar als altijd werkte Jan een aantal agendapunten af om aan het eind van de vergadering (nota bene) aandacht te vragen voor een mededeling. Zwaar geëmotioneerd vertelde hij dat bij hem maag- en slokdarmkanker was geconstateerd. Met grote verslagenheid ontvingen wij de boodschap: iemand die zo energiek en gezond leefde als Jan (niet roken, niet drinken, veel sporten), hoe is het mogelijk?

Met heel veel moed en doorzettingsvermogen ging Jan de strijd met zijn ziekte aan. Jan leek zich niet te storen aan de zware behandelingen die hij moest ondergaan. Evenzogoed liep hij halve marathons en speelde hij gedurende de competitie en zelfs nog in de OTK zijn partijen. Helaas ging hij zienderogen achteruit en vlak voor de Algemene Ledenvergadering van dit voorjaar vertelde Jan dat er uitzaaingen in zijn ruggenmerg waren geconstateerd. Zoals het Jan betaamde was hij op de laatste Algemene Ledenvergadering als secretaris nog aanwezig om met tranen in de ogen afscheid te nemen van het bestuur en van de leden.

Jan bleef Jan tot het allerlaatste moment. Zelfs op zijn sterfbed had hij zijn zaakjes op orde: de notulen van de laatste Algemene Ledenvergadering had hij klaarliggen.

Jan,

Hoe hard je het ook hebt geprobeerd: deze wedstrijd was niet te winnen.

Vaarwel!

Hans van Os
Voorzitter