De Shuttle van… Korneel

Martinus 1 op volle oorlogssterkte richting Amersfoort!

We mochten zaterdagmiddag aantreden in en tegen Amersfoort. Ondanks dat dit de eerste wedstrijd is van de returns kenden we deze tegenstander niet goed. De eerste wedstrijd van het seizoen was tegen dit team maar toen speelden Mickey, Terry en Elden nog mee en werd het 4-4. Dit keer waren we in volle oorlogssterkte en gingen we de Amersfoorders even op een mooie nederlaag trakteren! Het begon al goed, buschauffeur Jeroen pikt iedereen in de buurt van Amsterdam op: eerst frank, toen cindy en als laatste Kornelis met toeschouwer Rosina. De sfeer zat er meteen goed in, muziek voluit, meezingen met klassiekers uit de jaren 90 en Jeroen heeft ons nog wat geleerd over “het Nederlandse chanson”. Het enige jammere was dat onze manische Jeroen geen enkel nummer voorbij de eerste minuut liet komen. Afijn – als Scooter uit de speakers pompt kom je uiteraard veel te vroeg aan, maar we konden de lichten in de hal vinden en konden beginnen met warm slaan met onze eigen shuttles – 35 minuten te vroeg.

Sfeer was “apart” tijdens de wedstrijden: voor de heren dubbel vond men het niet nodig om een teller aan te wijzen. Achteraf begreep ik waarom want toch een kleine afgang voor Amersfoort. De dames dubbel was een stuk spannender, een klassieke dames dubbel waarin onze dames Rosa en Cindy het helaas net niet redden. Wel mooie rallies en een mooie wedstrijd om te zien! Toen begon Jeroen aan zijn single. Eerder dit jaar had Mickey nog bijna gestunt tegen de eerste heer van Amersfoort, maar deze keer kwam Jeroen er niet aan te pas. Alleen de tweede set kon onze kopman nog een beetje bij blijven maar aan het einde helaas een paar onnodige fouten en wedstrijd voorbij. Inmiddels was onze fanclub gearriveerd: Dieuwke, Thomas en Ralph present en hielden ons samen met Rosina goed in de gaten! Ze zagen hoe Cindy verder ging waar Jeroen was gestopt, iets te veel foutjes en wedstrijd verloren. Frank zijn single ging niet veel beter, dus dit zag er niet best uit. 4-1 achter, terwijl we met 3 invallers eerder nog 4-4 hadden gespeeld!

Maar toen was het mooi geweest, Melissa deed haar Samurai-knotje in en stoomde de baan op. Wat volgde was een cursus hard slaan voor dames, had het een beetje te doen met de tegenstandster. Afijn – achterstand verkleint tot 4-2.
Daarna de mixen, normaal mijn beste onderdeel maar laatste weken wil het niet zo en ook deze week niet echt. Maar gelukkig was Rosa on-fire (geinspireerd door zus-lief) en de ene na de andere kanonskogel ging riching de tegenstanders. Als laatste de beurt aan Jeroen en Melissa. Jeroen is dit jaar naar een unicum toe aan het werken: meer mixen winnen dan singels, want ook deze week was de mix een prooi voor Jeroen, samen met Samurai-Melissa! Uiteindelijk toch nog net een 4-4 uit het vuur kunnen slepen!!
Deze 4-4 overwinning moest natuurlijk gevierd worden met all-you-can-eat sushi in Diemen! De reis naar Diemen was zo mogelijk nog inspirerender dan de heenreis naar Amsersfoort. De voetjes gingen van de vloer, maar dankzij de cruise-control die ook nog eens zelf remt kwamen we toch veilig in Diemen aan, op raadselachtige manier later dan Melissa!? Ik heb tijdens het eten geleerd dat all-you-can-eat niet noodzakelijk op gaat, want na het maximum aantal bestellingen wilden de zusjes Hondeman graag nog meer. Ik kon alleen nog maar kruipen maar gelukkig hoefde ik maar een paar minuten naar huis. Hoe de rest is thuisgekomen weet ik niet, maar ik gok erop dat de Hondeman family nog even bij de MacD is gestopt voor een 5e ronde.

Deze week even een weekend vrij, de week erna gaan we weer vrolijk verder!!