Competitie: Overwinning voor Gaasperdam 2 op de Flinters
De laatste wedstrijd voor de ‘winterstop’ was voor ons een uitwedstrijd tegen de Flinters (Grootebroek). Niet zomaar een bestemming waar je binnen een slag en een stoot bent. Denk je dat het bij Hoorn is, moet je nog een lange weg langs allemaal ‘vage’ plaatsjes. Maar na een lange rit belandden we eindelijk in de sorthal in Grootebroek.
Dat deze ontmoeting anders zou verlopen dan de vorige strijd die beide teams geleverd hadden was een ding wat zeker was. De vorige wedstrijd speelde Jeroen niet mee in verband met een blessure en hadden wij als 3de heer Koert van Mensvoort ingeschakeld. Deze keer kon Marcel Panse niet meespelen, maar we hadden geen invaller ingeschakeld. Jeroen van Rooij en Ferry Voortman moesten het dus met zn 2-en klaren.
Jeroen ging als 1ste van start en was zoals altijd erg gebrand om zn single te winnen. De 1ste set was een spannende strijd die in het voordeel van Jeroen beslist werd. Helaas kon hij dit in de 2de set niet doorzetten en verloor. Ok, dan maar in 3 sets proberen te winnen dacht Jeroen, maar nee hoor, na een wedstrijd van ongeveer een uur moest hij toch zijn meerdere erkennen in de tegenstander.
Toen moest Ferry aan de bak. Ook hij had een lange 3-setter nodig om de partij te beslissen. Het verschil in vergelijking met de 1ste herensingle was, dat hij de partij wel winnend afsloot. Volgens Ferry gaat het in het badminton maar om 1 ding: "Concentratie, concentratie, daar draait alles om", zo kwam hij de baan af. Gelukkig voor Gaasperdam had hij de concentratie goed te pakken.
Nu moesten de dames aan de bak. Miranda Voorn wilde maar 1 ding: een snelle wedstrijd. Zij moest namelijk zo snel mogelijk weer richting huis en de heren hadden niet echt meegewerkt met hun 3-setters. "10 minuten", zei Miranda, dan sta ik weer naast de baan. "Ja, ja", dachten wij, "krijg dat maar eens voor elkaar". Maar ze had niets teveel gezegd: 10 minuten later liep ze inderdaad de baan af met nog een punt voor ons.
Het zou wel prettig zijn als we met 3 – 1 uit de singles zouden komen. Zoals altijd ging Lafina Hulshof de baan op met de woorden: "ik doe mn best". En dat was ook het enige wat ze kon doen die zondag. Ok, de slagen waren binnen de baan, maar naar haar idee niet erg krachtig en qua looptechniek en alertheid liet het toch echt te wensen over. Ook deze single werd een 3-setter. Lafina werd net op tijd wakker. "Verlies is toch echt niet nodig", ging er in haar hoofd om en ze sloot de partij winnend af.
Nu de dubbels. Om kort te zijn: de heren waren goed op dreef en waren binnen mum van tijd klaar. De dames vonden een 3-setter wel weer grappig. Concentratie en pit waren ver te zoeken, maar door elkaar op te peppen kwamen ook zij met nog een punt de baan af.
De overwinning was binnen. Alleen de mixen moesten nog gespeeld worden. Miranda en Ferry kregen een sterk koppel tegenover zich en hadden geen schijn van kans. Gelegenheidsduo Jeroen en Lafina hadden wel kansen. Het liep niet echt soepel, wat erg jammer was. Na 3 sets (ja, wederom) moesten we de tegenstander de hand schudden met een felicitatie voor de overwinning.
De eindstand: 5 – 3. Met 2 punten in de pocket reden we met een tevreden gevoel terug naar Amsterdam.
Lafina Hulshof
