Wazzup in Wezep?!?!
Wazzup in Wezep?!?! Verslag van het 31e Kamphaltoernooi in Wezep ingezonden door Korneel.
Dit weekend (zaterdag 18-02-2017) stond het Kamphal toernooi in Wezep op het programma. Vorig jaar hebben we als vereniging dit toernooi overgeslagen maar dat was een grote fout, dit jaar waren we weer van de partij met een flinke groep spelers van BVG: Rosina, Thomas, Mickey, Youssef, Terry, Rosa en Korneel. We weten inmiddels waar Wezep ligt maar toch was het weer zwaar in de ochtend.
De meesten van ons waren zo slim geweest om aan te geven dat ze voor 10 uur in de ochtend toch echt niet beschikbaar waren (wie trapt daar in zou je denken?). Echter – Rosina en ik zijn te lui om de reglementen te lezen en Terry kan je ook weinig kwalijk nemen, die begrijpt geen snars van de reglementen! Oftewel, Rosina was ingeroosterd voor 3 wedstrijden en wel om 8:30, 9:00 en 9:30! Daarbovenop kwam nog dat de A1 afgesloten was dus mochten we omrijden via het altijd zonnige Almere. Zaterdagochtend in de auto stappen terwijl het nog donker is, is een ware mentale uitdaging maar het is ons gelukt en we waren op tijd aanwezig! Het is overigens het vermelden waard dat Wezep enorm gegroeid is in de laatste 2 jaar. Waar we 2 jaar geleden nog enkel door bossen reden en opeens bij een sporthal aankwamen, reden we nu zowaar door een dorp met huizen en een kerk, dat is best snel gegaan!
Het toernooi begon met een lange inleiding door een man die met een accent sprak dat wij niet verstonden. We gokten dat de bedoeling was dat we aan de wedstrijden gingen beginnen en dat bleek gelukkig te kloppen. Terry en Rosina beten het spits af in de gemengd dubbel in de 5 categorie en er stond meteen veel op het spel. Immers – als Rosina verloor kon ze zomaar al om 10:00 uur klaar zijn met spelen, en dat is natuurlijk niet de bedoeling! Maar Terry is geen Thomas en kan wel goed spelen op de vroege morgen, en met een combinatie van slim spel en ouderwets worstel-badminton werd er met 21-19 en 21-19 gewonnen, dus Rosina mocht blijven ook na 10:00 uur. Inmiddels was het toernooi in volle kracht ontbrand en waren ook de uitslapers gearriveerd. Rosa en ik speelden in categorie 2 en de rest in categorie 5, behalve Thomas die het naast zijn onderdelen in de 5 het aandurfde om met mij in de 2 te dubbelen!
Wisselende successen in de 5, met name de herendubbels hadden het niet getroffen met de loting: Thomas en Mickey vlogen er meteen uit en voor Youssef en Terry was de 2e ronde het eindstation. Rosina en Terry bereikten uiteindelijk in de mix de halve finale maar helaas ging bij onze Marokaanse Chinees uit Denemarken het licht uit in de 3e set. Voor Rosina veranderde de singel van een domper in een mooie verassing! Ze verloor de eerste wedstrijd in haar poule in 3 sets, waarna ze in de 2e single haar agressie afreageerde op haar tegenstandster en deze vernederde. En wat bleek: de dame die door Rosina vernederd was, won van de eerste dame en moest er geteld worden! Hop, Roosje naar de finale! We gingen met z’n allen zitten voor de finale, maar tegen de tijd dat we eenmaal zaten was de eerste set voorbij. Ik ging daarna naar het toilet en hop, wedstrijd klaar! Tegenstandster in de finale was een paar niveaus te sterk, maar toch mooi een 2e plek!
In de 2 meer succes voor ons, Rosa was weer ouderwets aan het knallen in de dames dubbel met een partner uit Nunspeet (dat ligt in Nederland), en in de mix gingen we ook lekker, Rosa eindigde de dag met 2 eerste prijzen in de 2! De heren dubbbel met Thomas zaten een aantal krakers tussen, meerdere wedstrijden kregen we matchpoints tegen, maar waar ik bezweek onder de druk hield Thomas zijn hoofd koel en werkte het ene na het andere matchpoint weg! En zo eindigde wij ook op het hoogste podium in de heren dubbel!
Onder het genot van een wel-verdiende kaassoufle en spelletjes spelen moesten we wachten op de prijsuitreiking. Wederom verstonden we weinig van de aankondigingen maar we hebben toch onze prijzen weten te bemachtigen! Alleen hoorde Rosina jammer genoeg niet dat je normaal met je ogen open op de foto hoort te gaan! En zoals het hoort, eindigden we de dag in stijl, bij de lokale MacD. Heerlijk appeltaart gegeten met een burgertje. Grote afwezige was Rosa, die moest haar dubbel partner thuis brengen in Nunspeet. We hebben sinds dat ze wegreed in Wezep niets meer van haar gehoord, dus we weten nog niet of ze uiteindelijk Nunspeet gevonden heeft.
Volgende week staat Weesp op het programma. Bijna dezelfde naam maar wel 100 km dichter bij huis, en we spelen dit keer met zo een beetje onze hele groep!
