In memoriam: Fred Kempers

Beste Fred,

Je werd op 20 oktober 1999 lid van onze badmintonvereniging Gaasperdam. Hoe je bij de vereniging bent binnengekomen, is mij niet bekend maar al spoedig was je een onmisbare factor in een van de competitieteams. Jarenlang heb je deelgenomen aan de competitie. Spelers kwamen en spelers gingen (uit de losse pols noem ik wat van je teamgenoten Inge, Wiard, Guda, Sander, Jan, Raisa, Rita, Richard en Astrid) maar jij was een vaste waarde in het team.

Je speelde meestal in de vijfde klasse van het district met zo nu en dan een uitstapje naar de vierde klasse. Maar je speelde altijd met 100% inzet en plezier in het spelletje. Het was altijd een genoegen je te zien spelen. Een mooie techniek had je niet en je was ook geen loopwonder maar je ging altijd tot het gaatje. En ongeacht wat het resultaat was, je wist er altijd een flinke portie relativeringsvermogen tegenaan te gooien.

De verslagen van ene V.E.R. Slaggever (waarvan wij zwaar het vermoeden hadden dat jij dat zelf was) over de verrichtingen van jou en je team getuigen daar nog van. Het waren verslagen van prima literair niveau die geregeld op onze website te vinden waren. Ik citeer een paar stukjes:
Vervolgens vroeg Fred of het team het wel nodig vond dat hij zijn racket uit de mottenballen ging halen, ja dus… Volgens de voorgaande ongecensureerde berichtgeving is hiermede verlies gegarandeerd. Wel dat klopte inderdaad: Wiard en Fred verloren de dubbel met 15 – 8 en 15 – 5, waarbij opgemerkt moet worden dat deze uitslag meer tot stand kwam door de inbreng van Gaasperdam dan van Almere Buiten (bij voetbal zouden het prachtige eigen doelpunten zijn geweest).

Een ander stukje:
Tijd voor de herendubbel van Sander en Fred. Aan de oproep van V.E.R. Slaggever in het voorgaande wedstrijdverslag om eens te proberen op de training tot samenspelen te komen, was daadwerkelijk gevolg gegeven en nu konden beide heren laten zien of dat ook tot een beter resultaat zou leiden. In de eerste set leek het er lange tijd op dat dit zo zou zijn en ging het zelfs op samenspel lijken met helaas toch een 15 – 10 verlies. In de tweede set vielen de heren weer door de mand door terug te vallen naar het bedenkelijke niveau van daarvoor. Maar ondanks het verlies in de tweede set van 15 – 3, was er toch enige vooruitgang te bespeuren, wellicht dat dat de komende weken eens, laten we zeggen een setwinst, gaat opleveren (1 – 4).

Nog een stukje:
De eerste mix treden Inge en Fred aan. Nu zal iedereen denken, die spelen al een tijdje samen dat gaat wel goed. Nou in de eerste set niet echt dus, het handelsmerk van Inge de ‘drop’ staat niet op haar programma en het plaatsen van de shuttle door Fred lijkt ook nergens op. Met dank van de tegenpartij wordt met 15 – 4 de eerste set verloren. Even een tactische bespreking en Inge en Fred lijken uit hun zomerslaap te ontwaken en met goed spel laten ze zien dat droppen en plaatsen toch echt een specialiteit is waar tegenstanders niet van terug hebben: 15 – 4 in hun voordeel. De beslissende derde set gaat gelijk op maar wordt uiteindelijk met 15 – 10 door de Gaasperdammers verloren.

Fred, dit was jij als badmintonner: een leeuw als je een racket in je handen had maar een lammetje als je een pen in je handen had.

In het jaar 2005 had onze toenmalige secretaris Jan Bresser al geruime tijd en herhaaldelijk gevraagd of jij niet beschikbaar was om het penningmeesterschap van onze vereniging op je te nemen. Tot dan toe had je keurig de boot afgehouden, want je was al penningmeester van de muziekvereniging en dat ging natuurlijk niet samen. Maar je had al eerder aangegeven dat je dat zou afronden en dat je dan als penningmeester beschikbaar zou zijn.

Je was al eerder in functie maar op 29 maart 2006 werd je door de Algemene Leden Vergadering officieel verkozen tot penningmeester. Het was fijn om te zien hoe voortvarend je de financiële zaken van de verenging oppakte en aanpakte. Je voerde steeds een gedegen administratie en je had je zaakjes voordurend op orde. En je was een echte penningmeester die de schatkist van de BV Gaasperdam als een leeuw bewaakte. Declaraties, mist goed onderbouwd, werden direct uitbetaald maar voor echte financiële zaken moesten toch echt eerst door jou worden goedgekeurd. En je probeerde het maximale rendement uit de inkomsten van de vereniging te halen door geld op depositorekeningen te zetten en over te gaan op automatische incasso voor het innen van de contributies.

Je was niet altijd de makkelijkste medebestuurder. Je gaf 100% inzet en je verwachte dat ook van je collega’s. En als dan de notulen eens niet binnen de afgesproken termijn werden opgeleverd of je had de indruk dat je medebestuurders zich niet aan de afgesproken procedures hielden, dan kon je dat op de jou zo karakteristieke wijze laten weten.

Maar hoe hectisch de vergaderingen soms ook verliepen, na afloop van de vergadering konden we altijd nog een borrel met elkaar drinken. Voor mij als voorzitter was het vooral fijn om te weten dat je altijd je zaakjes op orde had, snel kon handelen en voor 100% betrouwbaar en te vertrouwen was.

Ook toen je voor je werk doordeweeks naar Appingedam verhuisde (en daar badmintonde konden we op je bouwen: Je zorgde in de weekeinden ervoor dat de administratie was bijgewerkt. En als we op donderdagavond een bestuursvergadering planden, was je altijd direct vanuit je werk en bijna altijd op tijd aanwezig.

Fred, Hoe fijn je het ook vond om je zaakjes op orde te hebben, blijkbaar hebben we niet alles in het leven zelf in de hand. We zijn enorm geschrokken toen we het bericht van je plotselinge overlijden ontvingen. Dit is niet zoals je het zelf zou hebben gepland. De gedachte dat je lijden beperkt is gebleven, is voor ons en je geliefden, Carla, Mark en Tom een grote troost. We zullen je missen maar je zal bij ons blijven zoals we je kennen.

Als afsluiting nog iets van jezelf:
In een schoen vond de Sint het uitgesproken verlangen,
Een volgend stukje op rijm te ontvangen.
Nou moeten jullie natuurlijk wel weten,
Dat Sint toen aardig begon te zweten.
Ook deze zondag heeft onze nachtrust het moeten ontberen,
Uit tegen de Kwakel 5 moesten we weer vroeg uit de veren.
Om 9:15 uur verzamelen bij de sporthal voor vertrek.
Met twee auto’s op pad en ieder had een goede plek.
De ijspegels voor de koeling van de enkels van Fred waren verdwenen,
Door de onderkoeling waren er nu snotpegels verschenen.
Er bleken meerdere Gaasperdam teams te moeten aantreden tegen de Kwakel,
Vooral team 5 en 8 zorgden voor een geweldig badminton spectakel.
Afgelopen week kreeg team 9 nog wat schrijfsels van de coach over onbekwaam en onbewust,
Nu moet u weten hieraan hebben wij volledig voldaan stel hem daarin maar gerust.
Voor de tweede maal op rij hebben we verloren,
En soms vlogen de shuttles ons om en tegen de oren.
Jan liet in de eerste partij nog goed van zich spreken,
De tegenpartij is toen onder de druk bezweken.
Wat is er in de tweede partij met Sander aan de hand,
Hij speelde om zo te zeggen als een natte krant.
En voor een ieder die er iets van wil horen,
Volgens ons is hij verliefd tot over zijn oren.
Zet de tegenpartij een blonde schoonheid langs de baan,
Dan raakt hij geen shuttle meer en is de partij gauw gedaan.
Wie het wordt: Joyce, Sabine, Eefje of is het toch Anouk,
Sint weet alles, kijk eens stiekum in zijn grote boek.
De partij van Jenny en Guda in de singles moet u horen,
Gingen ook roemloos voor Gaasperdam verloren.
Jenny ging haar verjaardag speciaal gisteren vieren,
De tegenpartij wist het feestje vandaag aardig te verstieren.
Toch willen we je nogmaals van harte feliciteren als team negen,
Misschien rust er op de volgende partij dan wel een zegen.
Deze keer waren er ook vreemden mee gaan spelen,
Je zus, shit of chips klinkt het uit vele kelen.
De dubbel van Fred en Jan was ook niet echt glorieus,
Aan het eind trokken Jan en Rob een lange neus.
Alleen de dubbel van Guda en Jenny verliep opperbest,
Daar zullen ze nog vele weken mee worden gepest.
Want leg maar eens uit hoe je in de dubbel de partij naar je hand kan zetten en weet te winnen,
Terwijl jullie in de singles toch echt niet wisten wat je met de tegenstanders moest beginnen.
En tot slot van de mixen moet u weten,
NIET AAN DENKEN GAUW VERGETEN.
De eerste pot verloren Jenny en Sander al gauw,
En in de tweede kwamen Guda en Fred toch in het nauw.
De geblesseerde Wiard kan als enige pochen over een complete overwinning moet u weten,
Die heeft zijn dag op een stoeltje in de Amsterdam Arena versleten.
En hoe het met de andere teams is afgelopen?
Toen wij weggingen kon je er het beste nog van hopen.
Wellicht neemt iemand van die teams ook eens het toetsenbord ter hand,
En leest u binnenkort ook daar van een stukje op de internetkrant.
Hopelijk zijn jullie volgende keer wel de tegenstanders de baas,
Voor nu de groeten van Sinter Pieter Klaas.

Vaarwel!

Het bestuur